Rozdział 2

 

Diego
-Bardzo przepraszam-wykrztusiłem
-To ja powinnam przeprosić-powiedziała a jej usta ułożyły się w piękny uśmiech
-Ustalmy że to nasza wspólna wina okej ?-zaśmiałem się
-No dobrze, to już idę-chciała odejść ale nie mogłem na to pozwolić gdyż za bardzo spodobał mi się jej uśmiech
-Poczekaj chwilkę muszę Cię o coś zapytać-powiedziałem i mrugnąłem do Niej a ona znów się zaśmiała
-Pytaj-odpowiedziała
-Ponieważ bardzo spodobał mi się twój uśmiech i ten no mój tata jest..dentystą tak jest dentystą i na pewno bardzo by spodobał mu się twój uśmiech, więc możesz się zemną umówisz i odwiedzimy mojego tatę ?
-Haha, tego jeszcze nie słyszałam ale jeśli aż tak mój uśmiech Ci się spodobał to tak umówię się z Tobą- zgodziła się jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi.
-Dobrze to jak masz na imię ?-zapytałem
-Martina-Martina ?!! Tak ma na imię dziewczyna z którą piszę od jakiegoś czasu. Chyba to przypadek
-Ja Diego-powiedziałem po moich rozmyśleniach, spojrzałem na dziewczynę miała dziwną minę.
-Coś się stało ?
-Nie nic takiego, muszę lecieć to pa-powiedziała i pobiegłam do wyjścia a ja postanowiłem udać się nareszcie do sekretariatu

Tini
Diego, Diego co ja mam z tym imieniem ?! Ale on jest prześliczny ten jego uśmiech i te oczy aż chciało by się go pocałować, haha nie haha. Jezu Martina ograni się o czym ty myślisz !
-Haloo Tini, debilkooo-machał mi przed oczami Pablito
-Jak ja Ci dam debilkę, debilu to nie wstaniesz !-wykrzyczałam
-Hahahahaha, chwila czy Ty nazwałaś mnie debilem ?! Ja jestem bardzo mądrym człowiekiem który wyraża się w sposób kulturalny nie tak jak Ty !
-Według mnie możesz być nawet klaunem-powiedziałam
-Nie śmieszne-zaśmiał się Espinosa
-Uważam inaczej mądry człowieku-wykrzyczałam
-Hola debile co robicie ?-znikąd pojawił się Xabi
-Spadaj-wykrzyczałam mu w oczy
-Co ja lekarz ?!-odpowiedział, nie wierze dziecko po prostu dziecko
-Nie psychiatra-powiedziałam
-Tej Stoessel nie bądź taka mądra-zaśmiał się Ponce
-Bo co mi zrobisz ?
-Pocałuję-zaśmiał się
-Hahaha, śmieszny jesteś. Serio tego mam się bać ?! I tak się nieodważnych frajerze mały !
-No masz rację bo dostanę w ryj od takiego gościa co z nim pierdoliłaś
-Czy ja o czymś nie wiem-wtrącił się Pablo
-Rozmawiałam z nowym uczniem Studia i to było przypadkiem więc luz
-Tak, tak. A jutro za 15 w krzakach-zaśmiał się Xabi
-I Foch-krzyknęłam a Xabi wybuchnął śmiechem po czym również Pablo
-Hahaha, to jeszcze foch do tego dojdzie chłopak będzie w hahah siódmym hahaha-Xabi prawie tarzał się po ziemi
-Ty jesteś nienormalny-pokazałam na Pablo-A Ty nienormalnie zboczony-tym razem pokazałam na Xabi'ego
-Ty ja, ty ja-powiedział Xabi a ja postanowiłam odejść i zostawić ich samych.

Diego
Gdy już wychodziłem z sekretariatu zobaczyłem Martine, postanowiłem do niej podbiec i się pożegnać
-Cześć to znowu ja-zaśmiałem się
-Heeej-przeciągnęła
-Przyszedłem się pożegnać
-Jak to ? Nie będziesz tu chodził do szkoły nie przyjęli Cię ?!
-Nie, przyjęli mnie tylko że jutro dopiero zaczynam-zaśmiałem się widać że się przejęła spodobałem jej się (xd)
-Idiota ! się wystraszyłam że takie ciacho nie będzie chodzić do szkoły do nas
-Ja pierdole powiedziałam to głośno-zaśmiała się
-Hahaha, dobra lecę jutro pogadamy
-Ja chcę przytulasa od przystojniasia, hahahaha-powiedziała a ja postanowiłem ją przytulić.




Po dłuuuugiej przerwie powracam :D